Recent kocht ik iets voor mijn bedrijf via een webshop. Nadat ik een keuze had gemaakt, plaatste ik het gewenste product in mijn winkelmandje. Vervolgens klikte ik op ‘Naar de kassa’ en rekende ik netjes het verschuldigde bedrag af via iDeal.

Webshops zijn een goed voorbeeld van een sluitend ‘declaratieproces’. Uit ervaring blijkt dat dit bij huisartsen niet altijd het geval is.

Eén van de grote verschillen is dat de webshop in de meeste gevallen vooraf declareert en een huisarts dit achteraf doet. En in de gevallen dat het achteraf gebeurt, staat er bij de webshop een externe partij garant voor het desbetreffende bedrag.

De webshop richt in zijn betalingsproces tijd en ruimte in om ‘het winkelmandje’ nergens uit het oog te verliezen. Dus vóórdat er geleverd wordt, is de declaratie 100% nauwkeurig gedaan.

Bij de huisarts is dit precies andersom. Hij levert de zorg die gevraagd wordt om daarna het declaratieproces te voltooien. En juist hier zit voor de huisarts een mogelijke lekkage.

Tijd en ruimte

Bij een huisartsenpraktijk wordt niet altijd tijd en ruimte ingelast om waterdicht te declareren.

De oorzaak? Een huisarts heeft een hoge standaard op ethiek en mensen helpen. En er is altijd weer een volgende patiënt die zit te wachten. In dit proces van ‘druk op de zorg’ is tijd een kostbaar goed. Een goed dat de huisarts niet altijd in z’n eigen voordeel benut. Declareren sluit vaak achteraan in de rij.

En precies hier ligt de nuance. Waar een webshop ‘altijd tijd’ maakt om volledig en juist te declareren, maakt een huisartsenpraktijk hier ‘niet altijd tijd’ voor.

Een ogenschijnlijk kleine nuance om ogenschijnlijk klein geld.

Echter zie ik in de declaratietrajecten die ik begeleid dat deze nuance de huisarts minimaal duizenden euro’s per jaar kost. En dit is doodzonde. Want laten we eerlijk zijn, er wordt hard gewerkt om goede zorg te verlenen met als doel om mensen te helpen en ook als doel om een gezonde, financiële exploitatie te voeren. Alleen dan kan de patiënt zo goed mogelijk geholpen worden.

Bewustwording

Bewustwording is bepalend.

Vaak zie ik dat deze bewustwording wisselend aanwezig is in een huisartsenpraktijk. De waan van de dag zorgt dat het declaratieproces ‘niet altijd’ de volledige aandacht krijgt. En dat heeft financiële consequenties.

Het lijkt heel simpel om meer bewustwording te creëren. De praktijk is een stuk weerbarstiger. Bewustwording en aandacht komen en gaan. Het verschil zit in de blijvende kracht van implementatie en borging. Het vergt dan ook training om het declaratieproces op het niveau van ‘het winkelmandje van de webshop’ te krijgen.

Ordus traint huisartsenpraktijken om hun declaratieproces blijvend te optimaliseren.