Het zal veel mensen bekend voorkomen. Je wil of moet ergens mee beginnen. Je weet dat het je leven en werk zal veranderen. Je ziet de noodzaak en snapt waarom je die stap moet nemen. Maar je stelt het uit. ‘Te druk’, ‘te moe’, ‘iets anders is nu even belangrijker’, ‘over twee maanden is het rustiger’, er zijn legio redenen te verzinnen en een beslissing wordt vrijwel nooit ‘nu’ genomen. Terwijl het doorhakken van een knoop juist voor een enorm bevrijdende en inspirerende energie kan zorgen!

Als ik met praktijkhoudend huisartsen spreek over de manieren waarop zij omgaan met hun dagdeclaraties en de trainingen die ik op dat gebied geef, merk ik dat ook. Vaak al in het stadium van het nakomen van de gemaakte afspraak. Ik ben een punctuele man en kom doorgaans stipt op tijd. Regelmatig begint zo’n gesprek dan alsnog iets later, omdat degene met wie ik een afspraak heb een telefoontje krijgt, een spoedje heeft met een patiënt of een snelle vraag van een personeelslid krijgt. Begrijpelijk, het verlenen van zorg komt altijd op de eerste plaats. Zo hoort het ook!

“Het doorhakken van een knoop kan juist voor bevrijdende en inspirerende energie zorgen.”

Dat betekent echter ook dat alle randzaken op een tweede plaats komen en dat daarvoor geldt – zeker in de zorg – dat ‘nu’ vaak naar ‘later’ wordt geschoven. Het is echter wel zaak om ervoor te zorgen dat uitstel geen afstel wordt. Uiteraard vraag ik dus altijd of dat spoedje of dat telefoontje gedeclareerd wordt. Het zijn namelijk juist dat soort ‘kleine’ werkzaamheden waar het merendeel van de praktijken in Nederland ongemerkt vrij veel tijd in stopt. Door deze niet te declareren, blijft veel financiële ruimte onbenut en dat is exact waarom ik mijn trainingen geef. Praktijken hebben recht op een vergoeding en ik leer hen dan ook om het optimale te halen uit álle zorg die zij verlenen.

Kies voor nu
Zeker in een tijd dat de huisartsenzorg in Nederland onder druk staat, hoort daar ook de beloning tegenover te staan die bij het verlenen van goede zorg hoort! In de gesprekken die ik met praktijkhouders en procesbeheerders heb, merk ik dat ze allemaal heel goed inzien dat ze inkomsten laten liggen. Ook zien ze de noodzaak om hier iets aan te doen. Want het gaat regelmatig om bedragen waar bijvoorbeeld nieuw personeel mee ingehuurd kan worden, of waarmee op een andere manier geïnvesteerd kan worden in zorgverlening. Juist door ook randzaken als declareren op orde te hebben, kan het verlenen van zorg op de eerste plek blijven staan. Als ik dan vraag wanneer ze ermee aan de slag gaan, is het echter nooit ‘nu’. Als je hen dan een paar maanden later weer spreekt is het nog steeds niet ‘nu’.

Mijn advies is juist om bij belangrijke zaken direct een keuze te maken. Kies je in het ‘nu’ voor een nee, ook goed! Dan hoef je er ook niet meer over na te denken. Maar besluit je ter plekke dat je het gaat doen, dan zul je zien dat er een energie los komt. Uiteraard kun je dan alsnog pas over een paar maanden starten als dat beter uitkomt, met het verschil dat er al een denkproces op gang is gekomen en je mentaal al die volgende stappen aan het maken bent. Probeer het eens! Maak van ‘later’ eens een ‘nu’! Je zult zien dat er dingen in beweging komen.