Het eerste blok met ‘Optimaal Declareren’ trainingen van dit jaar zit erop en een volgend blok staat voor de deur. Afgelopen week startte vijf nieuwe trainingen. Een moment waarin reflectie en enthousiasme elkaar afwisselen, zo merk ik. Als de afgelopen trainingen bij huisartsenpraktijken namelijk iets hebben bewezen, is dat het programma werkt. Na de training begrijpen deelnemers dat optimaal declareren van essentieel belang is om beter voor hun patiënten te kunnen zorgen. Zeker in een tijd dat de huisartsenzorg in Nederland onder druk staat.

Het belang van optimaal declareren wordt nog lang niet altijd direct begrepen, zo merk ik. Een veelgehoorde reactie – uiteraard met een knipoog – is dat het dan zeker betaalt voor de zomervakantie van de praktijkhouder. Ga je echter voorbij die scepsis en ga je in gesprek met de medewerkers in de praktijk, dan creëer je bewustwording.

Om die bewustwording te creëren, wordt er gedurende de ‘Optimaal Declareren’ training écht verbinding gemaakt met de mensen op de werkvloer. Door het voeren van een transparant gesprek over financiën scheppen we inzicht in het belang van optimaal declareren. We laten zien dat optimaal declareren de door hen geleverde kwaliteit van zorg kan bevorderen. Juist door declareren niet als randzaak te zien en het proces op orde te hebben, kan het verlenen van zorg op de eerste plek blijven staan.

“Door het voeren van een transparant gesprek over financiën scheppen we inzicht in het belang van optimaal declareren.”

Het declaratieproces is slechts één van de factoren die zorgt voor een meer gestroomlijnde praktijkvoering. Maar wel eentje waarmee geldstromen vrijkomen die geïnvesteerd kunnen worden. Bijvoorbeeld in personeel of apparatuur. Als die knop eenmaal om is, dan zie je processen op gang komen. Dan zie je dat de medewerkers het niet alleen begrijpen, maar ook leuk beginnen te vinden om iets ‘saais’ als het dagelijkse declaratieproces goed op orde te hebben. Samen zorg je hiervoor. Met alle praktijkmedewerkers.

In mijn training praat je met mensen over mensen. Je doet het niet alleen, maar samen. Ik ga zo’n training daarom ook niet in als iemand die wel eens even komt vertellen wat men fout doet en hoe het beter kan. Ik ga echt op zoek naar co-creatie, naar maatwerk die tot stand komt samen met de mensen die er werken. En dat heeft een positief effect in de volledige breedte. Zowel op jonge praktijken die net zijn gestart, als op praktijken die in de levensfase al veel verder zijn en waar men op zoek is naar overnamekandidaten. Voor al deze praktijken geef ik vanaf de zijlijn adviezen en aanwijzingen met een commitment op resultaat.

Onlangs noemde iemand mij de ‘Ronald Koeman van het declareren’. Ergens klopt dat wel, daar ik langs de lijn sta, zie waar het knelt en met adviezen het team ‘het veld’ in stuur, waar ze het uiteindelijk zelf moeten doen. Nu het eerste blok trainingen er op zit, zie ik dat het ook echt gebeurt. Praktijkmedewerkers zijn gestart en stoppen niet meer. Die ervaring doet mij vol enthousiasme uitkijken naar de volgende reeks trainingen.