“Ik denk dat ik goed declareer”. Dit antwoord krijg ik regelmatig van huisartsen op mijn vraag: hoe goed declareer jij in jouw praktijk?

Een ogenschijnlijk prima antwoord waar je zomaar overheen zou stappen. Waar ik met je naar wil kijken is: wat wordt hier nu echt gezegd? In de declaratiewereld van Ordus is er een wezenlijk verschil tussen ‘goed’ en ‘heel goed’.

‘Goed’ en ‘heel goed’

Wat bedoel ik hier precies mee? De associatie die we hebben met ‘goed’ komt voort uit onze opvoeding. Denk bijvoorbeeld eens terug aan school. Een gemiddeld cijfer 7 stond voor ruim voldoende. Een 8 voor goed. En een 9 voor héél goed.

Op het eerste oog uitstekende cijfers waar leraren en ouders meer dan tevreden over waren. Cijfers die onszelf zelden aanspoorden om de onjuiste antwoorden nader te bestuderen om het de volgende keer nog beter te doen. Naar summa cum laude niveau. Maar laten we eerlijk zijn, tijdens onze schoolcarrière maakte dat allemaal niet zo heel veel uit. Cijfers op het niveau van een 7, een 8 of zelfs hoger, je ging gewoon over en er was niets aan de hand.

Hoe anders gaat die regel op in de declaratiewereld van de huisartspraktijk?

Een rekenvoorbeeld

Wij zien dat huisartsen die aangeven ‘goed’ te declareren, dit op het niveau van een 8 of een 9 doen. Dit betekent dat 80% – 90% van de verleende zorg wordt gedeclareerd. Dit betekent dan ook dat 10% – 20% niet wordt gedeclareerd.

Laten we een voorbeeld nemen: Bij een gemiddelde jaaromzet (uit consulten en verrichtingen) van €250.000 wordt dan voor €25.000-€50.000 niet gedeclareerd. Werkzaamheden die met alle zorg zijn verricht, maar simpelweg niet, niet volledig of onjuist zijn gedeclareerd.

Kapitaliseer dit verschil over een periode van bijvoorbeeld 10 jaar waarin de huisarts nog werkzaam is en je ziet om welke forse bedragen het kan gaan. Een praktisch rekenvoorbeeld dat ik al te vaak tegenkom en dat een krachtig inzicht oplevert om voortaan niet tevreden te zijn met: “Ik denk dat ik goed declareer”.

Je eigen rekenvoorbeeld
Wil je dit rekenvoorbeeld gebruiken met je eigen cijfers? Klik dan op onderstaande knop, vul een paar simpele gegevens in en krijg het voorbeeld direct in je mailbox.

De conclusie

In de declaratiewereld van Ordus is goed dus per definitie niet goed genoeg. ‘Goed’ declareren kost je een godsvermogen. Uitmuntend declareren op het niveau van summa cum laude levert je dus veel geld op waar je hard voor gewerkt hebt.

Conclusie: er zit een wezenlijk verschil tussen goed en uitmuntend declareren.

Ordus traint en begeleidt proceseigenaars en teams van huisartspraktijken om het declaratieproces op hetzelfde uitmuntende niveau te krijgen als waarmee de zorg wordt verleend.